مقدمه
ازدواج یعنی پیوند زندگی مشترک دو فرد با
حفظ استقلال نسبی هر یک در جهت تکامل شخصیت طرفین؛ پیوند زناشویی به عنوان یکی از
پیچیده‌ترین انواع روابط انسانی واجد چنان توان بالقوه‌ای در آزادسازی احساسات است
که در کمتر روابط بین فردی دیگر می‌توان نظیر آن را یافت (شهیدی،1380).
تحقیقات نشان می‌دهد که بیش از 90% مردان و
زنان دنیا لااقل در مقطعی از زندگی خود ازدواج می‌کنند. این درصد به طور قابل
توجهی ثابت است (ثنایی،1375).
ازدواج رابطه‌ای است که شخص با انتخاب وارد
آن می‌شود و تقریباً نیم قرن در این رابطه خواهد ماند. زن و مردی که با هم ازدواج
می‌کنند، باید بتوانند خود را با نیم قرن تحولات اجتماعی و رشد و تغییرات متقابل
یکدیگر تطبیق دهند؛ در غیر این صورت، به احتمال زیاد رابطه زناشویی آنها دچار مشکل
خواهد شد.
در طول زندگی مشترک، متغیر‌های گوناگونی بر
نحوة ارتباط زوجین با یکدیگر تأثیر می‌گذارند و این متغیرها رضایت یا عدم رضایت زن
و شوهر را از روابط زناشویی به همراه دارند؛ برخی از این متغیرها شامل درآمد و
اشتغال، فرزندان، بیماری و رضایتمندی جنسی می‌باشد .
رضایتمندی زناشویی را نمی‌توان صرفاً بر
اساس فشارهای روانی بیرونی تبیین کرد؛ زیرا تمامی ازدواجها دست کم با چند فشار
روانی مواجه هستند. در بسیاری از خانواده‌ها، فقر، تعدّد فرزندان و بیماری وجود
داشته، اما در عین حال، موفق هستند و بسیاری از ازدواجهایی که هیچ کدام از این
موارد در آنها وجود نداشته، به شکست منتهی شده است. تفاوت ازدواجهای شادکام و
ناشاد را حداقل تا حدودی می‌بایست در پرتو شیوه‌ای تبیین کرد که طرفین به فشار
روانی پاسخ می‌دهند و یا با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند (سابیگنتون،1379).
با توجه به موارد یاد شده و با توجه به این که گذشت زمان، تغییرات
زیادی در ارزشها و نحوه زندگی مردم و جوامع به وجود آورده که هیچ زن و شوهری از آن
مستثی نیست، مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان رضایتمندی در زنان شاغل و خانه‌دار و
مشخص نمودن وضعیت موجود در این رابطه انجام شد.
برای اطلاع از نحوه تهیه پایان نامه هایی با این نوع موضوع با ما تماس بگیرید.https://t.me/Hoseinnia1366
